Dames 2 winterkampioen en misschien wel op weg naar meer?
September 2017: Ambities voor dit poloseizoen? Stuk voor stuk spreken de dames uit dat ze graag kampioen willen worden, natuurlijk, lekker spelen staat voor op, maar kampioen worden zou toch leuk zijn en het zou moeten kunnen…… toch?
Eind december: de eerste helft van het seizoen zit erop. Dames 2 heeft goede zaken gedaan; 1 wedstrijd gelijk gespeeld en de rest gewonnen. We staan bovenaan en mogen onszelf winterkampioen noemen. De nummers 2 en 3 staan resp. 4 en 6 punten achter. Daarbij hebben we verreweg het beste doelsaldo en hoewel we geen vaste keeper hebben en ombeurten op doel liggen, hebben we ook de minste tegen-doelpunten in onze poule. (Al is dat voor een groot deel te danken aan de invalbeurten van Tatjana aan het begin van het seizoen, waarvoor nogmaals dank!)
Vol verwachting en ambitie starten we de tweede helft van het seizoen. Op 20 januari spelen we onze eerste wedstrijd en daar leef ik vol spanning naartoe. We moeten een uit-wedstrijd spelen tegen DAW in Alkmaar. Hieronder lees je hoe ik de start van de tweede helft beleefd heb.
13 januari: een mail van Dick met de zwemlesplanning voor vandaag en de mededeling dat er 20 januari heel veel afzeggingen zijn vanwege uitwedstrijden van veel waterpoloteams
14 januari: Ik twijfel, ik wil graag spelen met mijn team maar het zwemlesgeven gaat mij ook aan het hart, ik pols bij onze coach Marloes, Hebben we voldoende wissels op 20 januari? Zou ik misschien de wedstrijd kunnen afzeggen om te gaan lesgeven?
15 januari: een ‘go’ van Marloes, alleen Iris is afwezig en als ik ga lesgeven zijn er nog 3 wissels over, dus dat moet geen probleem zijn.
16 januari: Ik besluit te gaan lesgeven en onze zwemlesplanner blij te maken “Dick, je kunt mij voor 2 uur lesgeven inroosteren op beide dagen”
18 januari: Elvira meldt zich af voor de wedstrijd omdat Tycho behoorlijk ziek is.
19 januari: Een dag voor de wedstrijd: Sanne stuurt een noodkreet: haar vervanger op het werk heeft afgezegd en nu moet ze zelf werken…
20 januari: De dag van de eerste wedstrijd, van onze riante reservebank is nog 1 wisselspeler over.
Om 15.45 wordt verzameld voor de rit naar Alkmaar.
Om 15.38 komt er een appje van Marloes, ze is niet op tijd bij de Spetter en geeft aan zelf naar Alkmaar te rijden. Maar een team is een team, dus wordt besloten even op haar te wachten.
17.10: Ik pak m’n tas in om naar De Meerkamp te gaan om zwemles te geven, ik kijk nog even in de KNZB-app of de wedstrijd al gestart is maar ze starten blijkbaar iets later. Via de app kun je ‘live’ de wedstrijd volgen, dat wil zeggen de ‘administratie’ van de wedstrijd.
17.15: WAT? De wedstrijd is gestart zie ik, en hoe! Na 3 minuten staan we met 2-0 achter! Hoe kan dat? Had ik dan toch…. ? Kan ik nog naar Alkmaar racen om toch mijn steentje bij te dragen? Nee, onzin natuurlijk, dat ga ik nooit redden en bovendien, ik moet lesgeven!
Ik stap in de auto als het 2e partje begint. Voor ik wegrij kijk ik nog even hoe het in Alkmaar is: 2-1, gelukkig, Gaby heeft gescoord! Ik rij naar Amstelveen en als ik voor het rode stoplicht sta, kijk ik snel even op mijn telefoon: mooi zo, Heleen heeft een strafworp benut en er daarna nog een balletje bij gelegd. Na het 2e partje is het 2-3.
Eenmaal bij de Meerkamp zie ik dat Diana is ontketend: na 2 partjes keepen heeft Monique haar plek overgenomen en heeft Diana achter elkaar 3 ballen achter de keeper van DAW gelegd: de stand is 2-6 waarna Fleur er nog snel 2-7 van maakt.
In het vierde partje scoren Heleen en Diana nog een keer en ik zie dat met nog 40 seconden op de klok 2 Snippendames een U20 hebben gekregen. De tegenpartij weet dit gelukkig niet te benuttenwaardoor de eindstand 2-9 is geworden.
Tevreden stop ik m’n telefoon in m’n tas en spring het
water in om les te gaan geven. Ik ben trots op m’n team! Volgende week weer zo’n knaller graag!
Ps: na de zwemles nog even gekeken wat de concurrentie heeft gedaan. De nr. 2 en 3 hebben gelijkgespeeld tegen elkaar. Zou het dan toch……?
Sylvia