De Eerste Wedstrijd!
Eindelijk is de zomerstop voorbij. Geen lange banen meer zwemmen. Geen mensen met koudwatervrees meer. Dus het team weer compleet voor de eerste binnentraining, met het idee lekker een balletje te gooien. Helaas kwamen de dames er al snel achter dat ze van een koude kermis thuiskwamen. Elmer die een ander idee heeft over ‘rustig inzwemmen’ dan de dames, en ‘de Corporaal’ die not amused was over de opkomst van het buitenseizoen.
Dus als conclusie lekker conditie opbouwen met 55 minuten baantjes-, trappetjes- en sprintjes- zwemmen, met de opmerking erbij en ik citeer “ Nu nog Daniel overhalen om volgende week in de lengte te zwemmen” ( wat ben ik nu opeens blij dat ik keeper ben, succes team!).
Nadat iedereen moe was en naar de kleedkamer strompelde, kwamen wij tot het besef dat de eerste wedstrijd al dichtbij was. Tegen ‘het Y’: vorig seizoen stond dat team één plaats boven ons, met een spannende laatste wedstrijd die zij net aan gewonnen hebben (helaas).
Een begin vol spanning, (want eerste wedstrijd), een gelijkwaardige tegenstander, en een fysieke tegenstander. Zelfs Lieke was zenuwachtig. De neuzen van het team stonden één kant op, iedereen is enthousiast en heeft zin om te spelen maar vooral het team wil winnen. Iedereen was aanwezig, zelfs Isabel heeft een smoes gebruikt om onder haar tandartsbezoek uit te komen. De eerste wedstrijd en iedereen compleet dat kan toch alleen maar goed gaan!
Het eerste partje;
Wendy zwemt op voor de bal. Helaas heeft zij deze op een haar na niet (Cor, dit betekent niet dat wij extra sprintjes moeten doen, maar dat de andere teams gewoon niet zo hard moeten zwemmen). De dames gingen goed van start, al hadden wij niet de meeste kansen het eerste partje. Maar wat lagen de dames goed te verdedigen. De gezichten van die Y-tjes werden per seconden chagrijniger. Daar kan ik als keeper wel van genieten. Jammer genoeg kwam het eerste tegendoelpunt na 2 minuten en 19 seconden. De nummer twee volgde vrij snel daarna met een scherp schot hoog in het hoekje. De frustratie kwam naar boven bij ons team: ik weet dat ik in mijn motiverende appje heb gezet dat wij die Y-tjes wel zouden breken, maar Anouk nam dit wel erg letterlijk. Zo letterlijk dat de tegenstander er met een bloedneus uit moest. (Ik moet jullie eerlijk bekennen, ik heb geen idee wat daar gebeurde het zou zomaar spontaan gebeurd kunnen zijn. maar dat maakt dit verhaal een stuk minder leuk). Met als tegen reactie van de tegenstander dat zij fysieker gingen spelen. Hier heeft Wendy goed gebruik van gemaakt en een 5 meter versierd.
In het verleden zijn de 5 meters niet altijd goed gegaan dus het was een beladen moment. Bryony ging zonder twijfel klaar liggen en zo koelbloedig als ze is, schiet zij met een hard schot in het doel. De keeper was kansloos! Zo waren wij weer terug in de wedstrijd. Vlak voor het eindsignaal brengt Iris ons naar een gelijke stand met een schot door de armen van de keeper. En dan denk je met 13 sec. op de klok dat je met gelijke stand het 2de partje begint. Maar helaas. 4 seconden voor tijd krijgt de tegenpartij een vrije bal mee buiten de 5 meter. Met een vervelende tater bal, waar ik niet op voorbereid was, ging de bal net boven mijn vingers langs het doel in.
Het tweede partje;
Met bemoedigende woorden en adviezen van de Corporaal, gingen wij het tweede partje in. Verdedigend lagen wij goed. We lagen er strak op en veroverde vaak de bal. Vrij snel kwam de aanval voor ons. En de spanning was helemaal terug. Met een prachtig lobje van Linda kwamen we gelijk te staan: 3-3. Alles kan nog en alles is nog mogelijk. Echter zijn er aardig wat manmeers geweest waar we helaas het doel niet konden vinden (Cor hier kunnen we wél op trainen). Ook wij werden er frequent uitgestuurd, wat manmeers bij de tegenstander opleverde; één daarvan kon mooi geblokt worden door Lieke, maar een iets minder mooi geblokte bal van Bryony leverde helaas een doelpunt op (dames ik heb liever een eigen doelpunt dan een doelpunt door hen gescoord, dus altijd blijven blokken. O en Cor, volgens mij heb jij hier ook iets mee te maken…). Verdedigend ging het dus heel goed. Toch lieten wij ons af en toe verleiden om overtredingen te maken buiten de 5 waar zij hartelijk gebruik van maakte en met een scherp schot (helaas) van de tegenstanders eindigde het 2de partje in 3-5.
Het derde partje;
De tekst wordt wat kort; er is weinig gebeurd. Wat natuurlijk deels ook positief is. De verdediging stond als een huis, en niet zomaar een huis, maar een flatgebouw van 7 verdiepingen. Onze eerste Time-out werd aangevraagd. Iedereen werd gepositioneerd door de Corporaal en daar gingen we, beginnend aan de man meer. Helaas raakte de bal niet het doel, maar de rand van het bad. (Cor misschien moeten wij hier toch hard aan gaan werken). Ondanks dat de bal er niet in ging, veroverde Wendy de bal en zwom richting de keeper. Doordat deze (te) ver voor haar doel lag, kon zij een vies doelpunt (waar wij heel blij mee zijn) over haar hoofd heen maken. Het staat 4-5, spanning en sensatie. Wij houden goed stand tegen dit team. Wij vechten alsof de competitie alleen van deze wedstrijd afhangt. Het eindigt in 4-6. Ondanks dat we achter de feiten aanlopen is er nog kans.
Het vierde partje;
Ik heb even voor de feiten het wedstrijdformulier erbij gepakt. Deze komt niet helemaal overeen met hoe ik het sluitstuk van de wedstrijd ervaren heb. Wij beginnen even met hoe het in mijn gedachten ging (tevens hoort daar wat achtergrondinformatie bij):
Gedurende de wedstrijd was Frank, met toestemming van de scheidsrechters, Pim aan het bijscholen als toekomstig scheidsrechter. Hij had ook door dat de scheidsrechters veel toelieten, dat er weliswaar mensen uitgestuurd werden maar dat de sfeer wat grimmig was. Terwijl de scheidsrechters bij elkaar kwamen voor hun praatje stonden zowel Frank als Pim daarbij. De ene scheids vroeg wat advies voor het volgende (en laatste) partje omdat het steeds fysieker werd. Frank vond (mogelijk terecht, maar gevoelsmatig onterecht) dat er meer p-tjes moesten komen omdat het anders uit de hand zou lopen. Hier gaf de scheids gehoor aan. Helaas vielen de p-tjes meer aan onze kant dat aan de overkant, waardoor wij veel manminders hebben moeten overleven. Echt super gedaan dames, wat zijn wij hier sterk in geworden! Voor mijn gevoel hebben wij een stuk of 4x een vrouw minder gehad waaruit maar één keer gescoord is.
Nu terug naar waar de gedachten en het formulier van elkaar verschillen: volgens het officiële verslag waren dit er maar 2 en niet 4.
Met vermoeidheid in het team, een vies lobje tegen een keeper die een keer te laat bij de bal is eindigt deze mooie wedstrijd in 4-9. Helaas een terechte overwinning voor de tegenstander. Maar wat heb ik lekker gespeeld. Gevochten als het een echte Snip betaamd. Wat een super team zijn wij, ook als ik je niet genoemd heb. Jullie zijn onmisbaar voor het team.
Nog even voor de statistieken:
100% scoringskans bij 5meters.
40% gescoord uit een man minder
100% aanwezigheid vanuit het team
Beste afronders: Bryony, Iris, Linda en Wendy
Houthakker van de wedstrijd: Linda met 3p’s
Armslag berichten oktober 2017
[x_recent_posts type=”post” count=”20″ offset=”” category=”armslag-oktober-2017″ orientation=”vertical” no_sticky=”true” no_image=”true” fade=”false”]